“ਸਭ ਕਿਸੇ ਲਈ ਉਤਸਾਹਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਆਦਰਸ਼, ਉਦੇਸ਼ ਲਈ ਮਰਨਾ ਨਾ ਹੋ ਕੇ, ਉਦੇਸ਼ ਲਈ ਜਿਉਣਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ” ਭਗਤ ਸਿੰਘ

Thursday, June 30, 2011

ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ

ਲਹਿਰਾਂ ਬਣ ਉਠੋ ਭੁੱਖਾਂ ਦੇ ਲਿਤਾੜਿਓ,
ਧਰਤੀ ਦਾ ਸਾਰਾ ਦੁੱਖ ਪੀਣ ਵਾਲਿਓ।
ਬੱਝੀਆਂ ਨਾ ਰਹਿਣ ਇਹ ਰਵਾਇਤੀ ਲੜੀਆਂ,
ਉਠੋ ਵੇ ਗੁਲਾਮੀ ਦੀਆਂ ਤੋੜੋ ਕੜੀਆਂ।
ਕਿਰਤਾਂ ਦਾ ਜੋਰ ਜੁੱਸਿਆਂ ‘ਚ ਭਰ ਕੇ,
ਲੁੱਟ ਦਾ ਇਹ ਰਾਜ ਜੜਾਂ ਤੋਂ ਉਖਾੜਿਓ

ਬੁੱਢਾ ਹੋ ਪੁਰਾਣਾ ਜਦੋਂ ਢਾਂਚਾ ਥੰਮਦਾ,
ਉਹਨੂੰ ਤੋੜ ਨਵਾਂ ਸੰਸਾਰ ਜੰਮਦਾ।
ਨਵਾਂ ਤੇ ਉਸਾਰੂ ਜੱਗ ਰਚਨੇ ਲਈ,
ਗਲੀ ਸੜੀ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਨਕਾਰਿਓ।

ਨਵੀਆਂ ਹੀ ਨੀਹਾਂ ਤੇ ਉਸਾਰ ਹੋਊਗਾ,
ਸਾਰਾ ਜੱਗ ਸਾਡਾ ਪਰਿਵਾਰ ਹੋਊਗਾ,
ਲੋਟੂਆਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਨੇ ਤੁਹਾਥੋਂ ਖੋਹਿਆ ਜੋ,
ਸਭ ਹੋਊ ਤੁਹਾਡਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰਿਓ।

ਆਖਰੀ ਆਪਣੀ ਲੜਾਈ ਬੇਲੀਓ,
ਥਾਂ-ਥਾਂ ਉਠੋ ਕਰ ਦੋ ਚੜਾਈ ਬੇਲੀਓ।
ਲ਼ੁਟ ਦੇ ਮਸੀਹੇ ਤਾਈ ਰੱਦ ਕਰਕੇ,
ਹੁਕਮ ਕਾਨੂੰਨ ਪੈਰਾਂ ‘ਚ ਲਿਤਾੜਿਓ।

ਮਹਿਲਾਂ ‘ਚੋਂ ਨਾ ਸਾਡੇ ਤੇ ਕੋਈ ਰਾਜ ਵੇ ਕਰੇ,
ਰਾਜਿਆਂ ਦੀ ਸਾਨੂੰ ਹੁਣ ਵਫਾ ਨਾ ਫੜੇ।
ਧੁੱਖ ਰਹਿਓ ਉਠੋ ਹੁਣ ਲਾਟਾਂ ਬਣ ਕੇ,
ਤਖਤਾਂ ਨੂੰ ਢਾਵੋ, ਤਾਜਾਂ ਨੂੰ ਉਛਾਲਿਓ।

ਲੋਟੂਆਂ ਤੋਂ ਲੁੱਟ ਵਾਲਾ ਮਾਲ ਖੋਹਣ ਲਈ,
ਕੈਦ ਹੋਈਆਂ ਰੂਹਾਂ ਦੇ ਆਜ਼ਾਦ ਹੋਣ ਲਈ।
ਸਾਂਝਿਆਂ ਦੁੱਖਾਂ ‘ਚ ਸ਼ਰੀਕ ਹੋਇ ਕੇ,
ਮੁਕਤੀ ਦਾ ਰਾਹ ਦੇਖਿਓ-ਵਿਚਾਰਿਓ।

ਖੁਦ ਆਪਣੇ ਹੀ ਕੰਮ ਕਾਰ ਮਿੱਥਾਂਗੇ,
ਕਿੱਦਾਂ ਦਾ ਇਹ ਹੋਊ ਸੰਸਾਰ ਮਿੱਥਾਂਗੇ।
ਮਿਹਨਤ ‘ਚੋਂ ਉਸਰੀ ਹੈ ਸਾਰੀ ਰਚਣਾ,
ਦੁਨੀਆ ਤੁਹਾਡੀ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਘਾੜਿਓ।
ਲਹਿਰਾਂ ਬਣ ਉਠੋ ਭੁੱਖਾਂ ਦੇ ਲਿਤਾੜਿਓ,
ਧਰਤੀ ਦਾ ਸਾਰਾ ਦੁੱਖ ਪੀਣ ਵਾਲਿਓ…

Wednesday, June 29, 2011

ਪਰਮਗੁਣੀ ਭਗਤ ਸਿੰਘ...............ਹਰਮਨਦੀਪ ਚੜ੍ਹਿੱਕ

ਮੈਂ ਪਾਠ ਪੁਸਤਕਾਂ ਵਿੱਚ
ਸਿਰਫ ਇਹ ਹੀ ਪੜ੍ਰਿਆ ਸੀ
ਕਿ ਤੂੰ ਬਦੂੰਕਾਂ ਬੀਜੀਆਂ
ਤੂੰ ਗੋਰੇ ਭਜਾਏ
ਤੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦਾ ਰੱਸਾ ਚੁੰਮ ਗਲੇ ਚ ਪਾਇਆ
ਕਿਸੇ ਪਾਠਪੁਸਤਕ ਵਿਚ ਨਾ ਪੜਿਆ ਮੈਂ
ਤੇਰੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦਾ ਜਿਕਰ
ਪਾਠ ਪੁਸਤਕਾਂ ਤੋ ਬਾਹਰ
ਤੂੰ ਕਿੰਨਾ ਉਚਾ ਐਂ
ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਾਓਣਾ ਆਸਾਨ ਨਹੀ
ਤੂੰ ਮਹਾਨ ਦੇਸ਼ ਸੇਵਕ ਐਂ
ਤੂੰ ਇਕ ਪਰਮਗੁਣੀ ਇਨਸਾਨ ਐਂ
ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਹੋਰ ਪੜਿਆ
ਤਾਂ ਪਤਾ ਲਗੈ
ਤੂੰ ਨਹੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਸਿਰਫ
ਗੋਰਿਆਂ ਨੂੰ ਭਜਾਉਣਾ
ਤੂੰ ਤਾਂ ਬਦਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਮੌਜ਼ੂਦਾ ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਵਸਥਾ
ਤੂੰ ਮਿਟਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਸਮਾਜਿਕ ਬੁਰਾਈਆਂ
ਪਰ ਪਾਠ ਪੁਸਤਕਾਂ ਵਿਚ
ਨਾ ਇਹ ਮਿਲਿਆ ਸਭ
ਤੂੰ ਮਹਾਨ ਰਾਜ਼ਨੀਤਿਕ ਨੇਤਾ ਸੀ
ਤੂੰ ਇਕ ਓਘਾ ਸਹਿਤਕਾਰ ਵੀ ਸੀ
ਸਮੇਂ ਦੇ ਹਾਕਮਾ ਸਭ ਲਕੋ ਰੱਖਿਆ ਇਹ
ਤੇਰੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦਾ ਜਿਕਰ
ਆਟੋਬਾਇਗਰਾਫੀ ਆਡਿਓਲੋਜੀ ਆਫ ਸੋਸ਼ਲਿਜ਼ਮ
ਗਰਫਿਕ ਸਕਿੱਚ ਆਫ ਰੈਵੋਲੂਸ਼ਨ
ਡੋਰ ਟੂ ਡੈਥ
ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਅਧਿਆਪਕ ਨੇ ਨਾ ਕੀਤਾ
ਤੇਰੇ ਲੇਖ
ਭਾਸ਼ਾ ਉੱਤੇ
ਮਹਾਨ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਜੀਵਨੀਆਂ ਉੱਤੇ
ਦਸਦੇ ਨੇ ਕਿ ਤੂੰ ਵਧੀਆ ਵਿਚਾਰਕ ਸੀ
ਤੂੰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ
ਇਕ ਮਹਾਨ ਯੋਧਾ
ਇਕ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਇਨਕਲਾਬੀ ਸੀ
ਸ਼ਹੀਦ ਏ ਆਜ਼ਮ ਦਾ ਖਿਤਾਬ
ਤੇਰੇ ਜਿਹੇ ਪਰਮਗੁਣੀ ਲਈ ਛੋਟਾ ਐ
ਮੈਂ ਧੰਨਵਾਦੀ ਹਾਂ
ਉਸ ਹਰ ਇਕ ਇਨਸਾਨ ਦਾ
ਜਿਸਨੇ ਜ਼ੇਲ ਡਾਇਰੀ ਦਾ ਹਰ ਇਕ ਸਫਾ ਲੱਭਿਆ
ਜਿਸਨੇ ਸਤਲੁਜ਼ ਗਵਾਅ ਹੈ ਕਿਤਾਬ ਲਿਖੀ
ਉਸਦਾ ਜਿਸਨੇ
ਤੈਨੂੰ ਪਰਮਗੁਣੀ ਹੋਣ ਦਾ ਖਿਤਾਬ ਦਿਤੈ
ਉਹਨਾਂ ਸਾਰੇ ਇਨਸਾਨਾਂ ਦਾ
ਜਿਹਨਾਂ ਤੇਰੇ ਸੁਪਨੇ  ਦੁਬਾਰਾ ਲਹਿਰਾਏ
ਤੂੰ ਸਰਵ ਸਾਂਝੇ ਮਹਾਨ
ਕਾਰਲ ਮਾਰਕਸ ੲਂੇਗਲਜ਼ ਵਰਗੇ
ਚਿੰਤਕਾਂ ਦਾ ਸਾਥੀ ਐਂ
ਤੇਰਾ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦਾ ਦੇਸ਼
ਤੇਰਾ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦਾ ਸੰਸਾਰ
ਵਰਗ ਰਹਿਤ ਸੁਖੀ
ਸਾਂਝਾ ਸੰਸਾਰ ਐ
ਤੂੰ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਰਾਹ ਦਰਸਾਊ ਐਂ
ਤੂੰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਰਤਵ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਐਂ
ਸੱਚੀ ਤੂੰ ਮਹਾਨ ਐਂ
ਤੇਰੀ ਸੋਚਣੀ ਤਰੀ ਕਰਨੀ ਤੇਰੀ ਲਿਖਣੀ
ਤੈਨੂੰ ਪਰਮਗੁਣੀ ਖਿਤਾਬ ਦਿਵਾਉਦੀ ਐ 
ਤੂੰ ਪਰਮਗੁਣੀ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਐਂ


ਕੋਈ ਲੱਭੋ ਸੰਤ ਸਿਪਾਹੀ ਨੂੰ..........ਚਰਨਜੀਤ ਛਾਂਗਾ ਰਾਏ


ਸਰਬੰਸਾਂ ਦਾ ਦਾਨੀ ਹੋਵੇ,
ਜੁਲਮਾਂ ਮੂਹਰੇ ਕੰਧ ਬਣ ਖੜ ਜੇ,
ਦੇ ਸਕਦਾ ਕੁਰਬਾਨੀ ਹੋਵੇ,
ਪੋਤਿਆਂ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਵਿਚ ਲੈ ਕੇ
ਕੁਰਬਾਨੀ ਦੀਆਂ ਮੱਤਾਂ ਦੇਵੇ,
ਕੋਈ ਗੁਜੱਰੀ ਵਰਗੀ ਮਾਈ ਨੂੰ,
ਕੋਈ ਲੱਭੋ ਸੰਤ ਸਿਪਾਹੀ ਨੂੰ….

ਦਿਨ ਰਾਤ ਘੋਰ ਮੁਸ਼ੱਕਤ ਕਰਦੀ,
ਕਿਊਂ ਡੁੱਬਦੀ ਜਾਵੇ ਕਿਸਾਨੀ ,
ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੀ ਦਲਦਲ ਵਿਚ ਫਸ ਕੇ ,
ਅੱਜ ਨਿਘੱਰ ਚੱਲੀ ਜਵਾਨੀ ,
ਗੂੜ੍ਹੀ ਨੀਂਦੇ ਸਭ ਨੇ ਸੁੱਤੇ,
ਰਾਜੇ ਸ਼ੀਂਹ ਮੁਕੱਦਮ ਕੁੱਤੇ,
ਦਿੰਦੇ ਮਹਿਣਾ ਨੂਰ ਇਲਾਹੀ ਨੂੰ,
ਕੋਈ ਲੱਭੋ ਸੰਤ ਸਿਪਾਹੀ ਨੂੰ..

ਦੱਬੇ ਕੁਚਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ,
ਬਾਂਹ ਫੜ ਕੇ ਤੁਰਨਾ ਜਾਣਦਾ ਹੋਵੇ,
ਕਿਰਤੀ ਧਿਰ ਦੇ ਹੱਕ ਲਈ ਬੋਲੇ,
ਨਾ ਪੂੰਜੀਪਤੀਆਂ ਦੇ ਹਾਣ ਦਾ ਹੋਵੇ,
ਹੱਕ ਸੱਚ ਲਈ ਜੋ ਫਾਂਸੀ ਚੁੰਮ ਲਏ,
ਕੋਈ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਵਰਗੇ ਭਾਈ ਨੂੰ,
ਕੋਈ ਲੱਭੋ ਸੰਤ ਸਿਪਾਹੀ ਨੂੰ


Monday, June 27, 2011

ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਪਿਆਰੀ ਜਾਇਦਾਦ........ਨਿਕੋਲਾਈ ਆਸਤਰੋਵਸਕੀ

ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਪਿਆਰੀ ਜਾਇਦਾਦ ਉਸ ਦਾ ਜੀਵਨ ਹੈ,
ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਕੇਵਲ ਇਕ ਵਾਰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ।
ਮਨੁੱਖ ਜੀਵੇ ਇਸ ਅੰਦਾਜ਼ ਨਾਲ ਜੀਵੇ,
ਕਿ ਦਿਲ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਫਜ਼ੂਲ ਗਵਾਏ ਸਾਲਾਂ ਕਾਰਨ
ਵਿਨਵੇ ਪਛਤਾਵੇ ਵਿਚ ਨਾ ਤੜਫੇ
ਕਿ ਨਿੱਕੇ ਨਿਗੂਣੇ ਬੀਤੇ ਦੀ ਮੂੰਹ ਦੀ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ ਕਦੇ ਵੀ
ਬੰਦੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਨਾ ਫਟਕੇ।
ਮਨੁੱਖ ਇਊਂ ਜੀਵੇ ਕਿ
ਅੰਤ ਸਮੇਂ ਕਹਿ ਸਕੇ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਜੀਵਨ,
ਸਾਰੀ ਤਾਕਤ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਉਤਮ ਕਾਜ ਦੇ ਲੇਖੇ ਲਾਈ ਹੈ।
ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਸੰਗਰਾਮ ਦੇ ਲੇਖੇ ਲਾਈ ਹੈ...

Tuesday, June 7, 2011

ਰੁੱਤ ............. ਹਰਮਨ ਗਿੱਲ

ਪਤਝੜ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਾਹਾਰ ਦਾ ਆਉਣਾ 
ਕਿੰਨਾ ਵਧੀਆ ਲਗਦੈ
ਪਰ ਕਿਵੇਂ ਲਗਦਾ ਹੋਵੇਗਾ
ਜੇ ਜਿੰਦਗੀ ਪਤਝੜ ' ਹੀ ਗੁਜ਼ਰ ਜਾਵੇ
ਤੇ ਕੰਮ ਵਿਚ ਹੀ ਸੂਰਜ਼ ਚੜੇ ਤੇ ਛਿਪ ਜਾਵੇ
ਕੀ ਕਹਾਂ ਮੈਂ ਉਸ ਇਨਸਨ ਦਾ
ਜੋ ਸੂਰਜ਼ ਦੀ ਧੁਪ ਵਿਚ
ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਥੱਕ ਕੇ
ਤੱਕੇ ਅਸਮਾਨ ਵੱਲ ਤੇ ਕਚੀਚੀ ਲੈ ਜਾਵੇ
ਫਿਰ ਚੱਕ ਲਵੇ ਓਹੀ ਕਹੀ ਕੁਹਾੜਾ
ਦਰਦ ਦਿਲ ਵਿਚ ਲਕੋ ਜਾਵੇ
ਫਿਰ ਗੂੰਜੇ ਇਕ ਅਵਾਜ਼ ਉਸਦੇ ਕੰਨਾ ਵਿਚ
ਜਾਗ ਤੇ ਦੇਖ, ਤੂੰ
ਧਰਤੀ ਦੀ ਹਿਕ ਤੇ ਖੜੈਂ
ਤੇਰੇ ਸੰਦ
ਜਿੰਨ੍ਹਾ ਨਾਲ ਤੂੰ ਦੁਨੀਆ ਤਿਰਾਸ਼ੀ
ਦੁਨੀਆ ਵਿਚ ਕੋਈ ਨਹੀਂ
ਜੋ ਇਸਦਾ ਵਾਰ ਝੱਲ ਜਾਵੇ
ਭਰ ਇਕ ਟਕ ਆਸਮਾਨ ਦੀ ਹਿਕ '
ਪਾੜ ਜਾਵੇ ਜੋ ਆਸਮਾਨ
ਤੇ ਹਨੇਰਾ ਚੀਰ ਜਾਵੇ
ਤੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਰੁੱਤ ਬਦਲ ਜਾਵੇ